Նեպալերեն և Դարջելինգ. Լեզվի կարևորությունը Գորխալանդական շարժման մեջ
CM Mamata Banerjee-ն նեպալերենը ներառել էր որպես նահանգի վեց «երկրորդ պաշտոնական» լեզուներից մեկը: Այնուամենայնիվ, մինչ օրս նեպալերենը չի առաջարկվում որպես ընտրովի առարկա Արևմտյան Բենգալիայի քաղաքացիական ծառայությունների քննության մեջ:
Նեպալերենը ճանաչվել է որպես Արևմտյան Բենգալիայի պաշտոնական լեզու 1961 թվականին, իսկ 1992 թվականին ճանաչվել է որպես Հնդկաստանի պաշտոնական լեզուներից մեկը Հնդկաստանի Սահմանադրության VIII-րդ ծրագրով։ (Աղբյուր՝ Էքսպրես արխիվ) Այս շաբաթվա սկզբին, երբ Հնդկաստանի Պետական բանկը նեպալերենը ներառեց Արևմտյան Բենգալիայում իր հավաքագրման ընթացակարգի պաշտոնական լեզուների վերանայված ցանկում, Հյուսիսային Բենգալիայում Գորխալանդ շարժումը մի տեսակ խթան ստացավ:
1907 թվականից ի վեր հյուսիսային Բենգալիայի Գորխաները պահանջում են առանձին վարչական միավոր Դարջելինգում, և նեպալերենը կարևոր դեր է խաղացել իրերի սխեմայի մեջ: Նույնիսկ այս տարվա Համագումարի ընտրություններում Գորխա Ջանմուկտի Մորչան՝ տարածքի ամենահայտնի կուսակցությունը, ակտիվորեն քարոզարշավ է իրականացրել հենց այս հարցի շուրջ:
1917 թվականին Հիլմենների ասոցիացիայի՝ Էդվին Մոնթեգին (այն ժամանակվա Հնդկաստանի պետքարտուղար) ուղղված միջնորդության մեջ ասվում էր, որ Դարջիլինգի ընդգրկումը Բենգալիայում համեմատաբար վերջերս էր և միայն այն պատճառով, որ բրիտանացիները երկու վայրերի համար ընդհանուր կառավարիչներ էին: …Պատմականորեն, մշակութային, էթնիկական, սոցիալական, կրոնական և լեզվական առումներով որևէ մտերմություն չի եղել Բենգալի և Դարջիլինգի միջև:
[կապված-գրառում]
Համաձայն Մայքլ Հաթի նեպալյան սփյուռքի մասին հիմնական գրքի՝ Նեպալը առանց Նեպալի. Մտորումներ հարավասիական սփյուռքի մասին, 1951 թվականի մարդահամարի ժամանակ շրջանային մարդահամարի պատասխանատու Ա. Միտրան (ICS) հայտարարեց, որ բնակչության միայն 19,96%-ը (համար ընդհանուր բնակչությունը՝ 88,958) Դարջելինգ շրջանում խոսում էր նեպալերեն։ Նա դա արեց՝ ներկայացնելով միայն Կամիին, Դամային, Չեթրինին, Բրահմինին և Սարկին որպես նեպալերեն խոսող, մինչդեռ բլրի մնացած բնակչությունը՝ Լիմբուն, Գուրունգը, Ռայը, Մանգարը, Շերպան, Նյուարը, Լեպչան և մյուսները, որոնց լեզվական լեզուն նույնպես նեպալերեն էր, հաշվվեցին։ որպես առանձին սուբյեկտներ՝ սեփական բարբառներ ունենալու հիմքով։ Ըստ Հաթի, Դարջելինգ թաղամասի ընդհանուր նեպալերեն խոսող բնակչությունն այն ժամանակ կազմում էր 66% (2,90 լախ): Այս շահարկված տվյալների հիման վրա նեպալերենը չի ներառվել որպես Հնդկաստանի ազգային լեզուներ։
Ի վերջո, 1961 թվականին նեպալերենը ճանաչվեց որպես Արևմտյան Բենգալիայի պաշտոնական լեզու, իսկ 1992 թվականին նեպալերենը ճանաչվեց որպես Հնդկաստանի պաշտոնական լեզուներից մեկը՝ համաձայն Հնդկաստանի Սահմանադրության VIII-րդ ժամանակացույցի:
Այնուամենայնիվ, մինչ օրս նեպալերենը չի առաջարկվում որպես ընտրովի առարկա Արևմտյան Բենգալիայի քաղաքացիական ծառայությունների քննության մեջ:
Այնուամենայնիվ, 2011 թվականին, իշխանության գալուց անմիջապես հետո, CM Mamata Banerjee-ն նեպալերենը ներառել էր որպես պետության վեց երկրորդ պաշտոնական լեզուներից մեկը: Նա նաև ներառել է նեպալերենը՝ որպես հարցաթերթիկներին պատասխանելու լեզուներից մեկը այս տարվա փետրվարին Հանրային ծառայության հանձնաժողովի քննություններին: Այնուամենայնիվ, The Darjeeling Chronicle-ը՝ քաղաքացիական հասարակության առցանց ֆորումը, որն ակտիվորեն քարոզում է WBCS քննության մեջ նեպալերենը որպես ընտրովի լեզու ներառելու համար, ասում է, որ դա նույնը չէ: Նեպալերենով հարցերին պատասխանելը նույն բանը չէ, ինչ նեպալերենը որպես ընտրովի թերթիկ ունենալը, ասում է Ուպենդրա Պրադհանը՝ Darjeeling Chronicle-ի ակտիվիստը:
ԴԻՏԵԼ | INDIAN EXPRESS NEWS PLAY LIST
Կիսվեք Ձեր Ընկերների Հետ:
