«Հնդկաստանում մանկական գեղարվեստական ​​գրականությանը ավելի մութ թեմաներ են պետք»

Վարուն Գրովերի «Karejwa»-ի նոր վեբ կոմիքսում նրբագեղության վերջին խայթոցի որոնումը լուսավորում է դիստոպիկ աշխարհի վերջին ժամերը:

Գուլաբ ջամունի մեկ այլ անվանում Վարանասիի Քաշիկա բարբառում կարեջվա է։ (Հարգանք՝ Bakarmax)

Աշխարհը մոտ է ավարտին: Կես ժամից։ Մահվան աստղ ITR-688-ը մոտ է: Ընդդիմությունն է մեղավոր. Փողոցներում ամբոխների մի մեծ զանգված է, ովքեր կանչում են Աստծուն կամ խռովություն են հրահրում: Փրայմ թայմ լրատվականի հաղորդավարները կա՛մ ներողություն են խնդրում, կա՛մ կրում են սկաֆանդրներ և ժպտում: Այս ամենի մեջ Պինտուի վերջին ցանկությունն է, ինչպես իր ստեղծող Վարուն Գրովերը, կծել տաք, հալվող գուլաբ ջամուն՝ Վարանասիի Պանդեյպուրից:

2020 թվականի իրական-ֆանտաստիկ տարեգրությունը՝ իր ողջ կործանումով, մռայլությամբ և քաբումով, այն է, ինչը դարձնում է լկտի, դառը քաղցրավենիք վեբ-կոմիկական/գրաֆիկական նովելը Karejwa-ն, որը վերջերս թողարկվել է Bakarmax առցանց պորտալում, հինդի, անգլերեն և հինգլերեն, ոլորման մեջ: ներքև ձևաչափ սոցիալական մեդիայի համար հարմար լսարանի համար: Կոմիքսները, ի տարբերություն գրաֆիկական վեպի, չեն ձգտում ավանդական վեպի գրական որակին և ավելի շատ կենտրոնանում են հայեցակարգերի, արվեստի գործերի, մեկնաբանությունների և աշխարհաշինության վրա: Բայց ժանրերի միջև սահմանները լղոզվում են, ասում է բանաստեղծ-սցենարիստ Գրովերը (40, Մումբայ), ում «Biksu» գրաֆիկական վեպը Չոտա Նագպուրիի բարբառով լույս է տեսել անցյալ տարի:

Նա անձամբ չի հանդիպել խմբագիր Սումիթ Կումարին (33, Դելի, Սավիտա Բհաբիի երեք էրոտիկ զավեշտական ​​պատմվածքների գրող, ով հիմնադրել է Bakarmax-ը 2014 թվականին) և նկարազարդող Անկիտ Կապուրին (23, Չանդիգարհ), բայց վայելել է Կումարի Amar Bari Tomar Bari Naxalbari-ն (20): ) առցանց։ Անցյալ տարի Կապուրը ուղևորվեց Վարանասի՝ հավաքելու տեսողական հղումներ՝ կերպարներ, ուղիներ, խանութներ, կուտակումներ, և իր գրեթե շոշափելի, գունեղ էսքիզների միջոցով, որոնք հիշեցնում են հին փայլուն կոմիքսները, նա կյանք է ներշնչում Գրովերի սիրային նամակին միթային և քաղաքին: . Հատվածներ:

Ապոկալիպտիկ գրություն՝ փափուկ միջուկով. արդյո՞ք վեբկոմիկը կպչում է բնօրինակին:

VG: Կոմիքսը իմ «Karejwa» պատմվածքի ադապտացիան է, որն առաջին անգամ տպագրվել է մանկական հինդի Chakmak ամսագրում (ըստ Էկլավյա Պրակաշան Բհոպալի) 2015 թվականին: Ես գրել եմ կարճը, քանի որ կարծում էի, որ մանկական գեղարվեստական ​​գրականությունը Հնդկաստանում պահանջում է նաև ավելի մռայլ թեմաներ, օրինակ՝ մահվան հետ կապված: . Բացի այդ, ես այնքան շատ եմ սիրում հնդկական քաղցրավենիք, որ պարբերաբար կպատկերացնեմ, թե որն է վերջին բանը, որ կցանկանայի ուտել, եթե իմանամ, որ կարող եմ մահանալ առաջիկա մեկ ժամում: Հիվանդագին ֆանտազիա, ես գիտեմ, բայց դա ինձ հանգստացնում է։ Այսպիսով, համատեղելով քաղցրավենիքի, գիտաֆանտաստիկ և Վարանասի հանդեպ իմ սերը, ես փորձեցի այս կարճ պատմությունը: Զավեշտական ​​ադապտացիայի համար Անկիթը և Սումիթը ներմուծեցին ժամանակակից տարրեր, ինչպիսիք են հիպերբոլիկ մեդիան, ինչպես նաև որոշ պատմողական փոփոխություններ՝ կոմիկական ժանրին համապատասխան:

Վերնագիրը հնչում է որպես «քաջություն» ասված բիհարի/UP twang-ով, թե՞ տեղական անվանում են Գուլաբ ջամուն: Արդյո՞ք քաղցրավենիքի սինկրետիկ մուղալ-արիական ծագումը արժանի էր պատմությանը:

VG: Karejau (նաև արտասանվում է karejwa) գուլաբ ջամունի մեկ այլ անուն է Վարանասիի Քաշիկա բարբառում։ Գուլաբ ջամունը մանկուց իմ ամենամեծ սերն է եղել, և միակ պատճառը, թե ինչու է այս պատմությունը դրա մասին։ Սննդի կամ դրա պատմության մասին գրելը չի ​​կարող մարդկանց միավորել: Կարծրատիպերն այնքան էլ հեշտ չէ կոտրել, և մենք անընդհատ դրանք կոտրելու բեռը դնում ենք արվեստի վրա, ոչ թե մեր խղճի վրա: Մենք գտնում ենք, որ ռեգրեսիվ կերպարները կինոյում վրդովմունքի արժանի են սոցիալական ցանցերում, բայց մեր ընտանիքներում նման ռեգրեսիվ մարդիկ մեզ այնքան էլ չեն անհանգստացնում: Մենք ողջունում ենք արվեստագետի խիզախությունը, որը կասկածի տակ է դնում իշխանությունը, բայց կասկածի տակ չի դնի նահապետականությունը, ֆեոդալիզմը և կաստեիզմը, որը տարածված է մեր սեփական տներում:

Անկիտ Կապուրը, Սումիթ Կումարը և Վարուն Գրովերը Հնդկաստանում մանկական կոմիքսների մասին: (Հարգանք՝ Bakarmax)

Որո՞նք են ձեր առաջին հիշողությունները կոմիքսներ կարդալուց:

SK: Երկաթուղային կայարաններ և կոմիքսներ գնելը, երբ գնացքը կանգ կառնի: Տեղափոխվելով Կալկաթա՝ հայրս ինձ վարձակալության խանութից օրական 10 ռուպով 10 կոմիքս էր տալիս: Չաչա Չոդարին, ես գտա, բացարձակ օրիգինալ և առաջադեմ էր. մի ծեր մարդ, ով աշխատում է իր ուղեղով և ունի Յուպիտերի կողմնակից:
VG: Ես սկսեցի կոմիքսներ կարդալ Լաքնաուում, 1992-98 թվականներին և Raj Comics տիեզերքի մեծ երկրպագու էի: Super Commando Dhruv սերիալն իմ ամենասիրվածն էր Doga-ի և Bankelal-ի հետ միասին: Ինդրաջալ կոմիքսի Բահադուրը նույնպես ֆանտաստիկ կերպար էր:
ԵԹԵ: Կարդալով Champak, Tinkle և Chacha Chaudhary-ի պատմությունները, բայց հիմնականում ես մեծացել եմ ամերիկյան մուլտֆիլմեր դիտելով (Tom & Jerry, Dexter’s Laboratory, Samurai Jack և այլն), Doordarshan և ֆիլմեր: Իմ առաջին բացահայտումը եղել է Archie or Peanuts շերտը ամենօրյա թերթերում:

60-70-ականների վերջի Ամերիկայի ընդհատակյա կոմիքսներն արտացոլում էին սոցիալական բաժանումները և լարվածությունը, արդյո՞ք կոմիքսները երբևէ դիտվել են որպես հակամշակույթ Հնդկաստանում: Եթե ​​սուպերհերոսական կոմիքսները (1938-56) գրել են ամերիկյան կոմիքսների ոսկե դարը, ապա ե՞րբ էր հնդկական կոմիքսների ոսկե դարը:

VG: Ես տեղյակ չեմ, թե արդյոք Հնդկաստանում կա կոմիքսների որևէ հակամշակույթ: Բայց ես կարծում եմ, որ 90-ականները Հնդկաստանում կոմիքսների գագաթնակետն էր: Կաբելային հեռուստատեսության, իսկ ավելի ուշ՝ ինտերնետի հայտնվելը մրցակցություն եղավ կոմիքսների արդյունաբերության համար, և նրանք աստիճանաբար սկսեցին զիջել դիրքերը։
SK: Մեր ոսկե դարը 70-90-ականներն էին։ Սա այն ժամանակն էր, երբ իշխում էին Ամար Չիտրա Քաթան, Չաչա Չաուդարին և ավելի ուշ՝ Ռաջ Կոմիքսը, ի թիվս այլոց: Ազատականացումը բերեց Cartoon Network-ը, որը խլեց հանդիսատեսի, հիմնականում երեխաների ուշադրությունը: 90-ականներից հետո կոմիքսները առևանգվեցին բարձր դասի անգլիախոսների կողմից, ովքեր ցանկանում էին ստեղծել «գրաֆիկական վեպ»: Ազգային ընթերցողի համար Raj Comics-ը վերջին անգամն էր, որ նրանք հանդիպեցին կոմիքսների հետ: Մենք այլևս չենք վերադարձել այդ մասշտաբին. Դա երբեք չի լինի ժողովրդական միջոց, քանի դեռ չենք սկսել խոսել ժողովրդի հետ. Ստեղծագործողների մեծ մասը դեռևս անգլերենով կոմիքսներ է պատրաստում:

Վեբկոմիքսները փոխե՞լ են տեսարանը: Արդյո՞ք հինդին սկսում է շահարկել իր ներկայությունը այնտեղ:

SK: Հանդիսատեսը հուզված է տպագիր կոմիքսների նկատմամբ, սակայն ստեղծողների/հրատարակիչների համար դրանք ֆինանսական քիչ իմաստ ունեն: Եթե ​​ոչ մեռած, նրանք կենսապահովման վրա են: Webcomics-ը առաջին անգամ ստեղծվել է Հնդկաստանում Սաադ Աքթարի կողմից Fly, You Fools: (2000-ականների վերջին), բայց անգլերեն։ Grassroots Comics-ից Շարադ Շարման կարողացել է կոմիքսներ տանել Հնդկաստանի 80 տոկոսը, ինչը մարդկանց մեծամասնությունը երբեք չի տեսնում: Հինդի կոմիքսները, կարծում եմ, տառապում էին բազմաթիվ խնդիրներից. նրան անհրաժեշտ են խիզախ մարդիկ, ովքեր ցատկելու են օրիգինալ, զվարճալի պատմություններով: Հնդկական վեբկոմիսի ամենամեծ օրինակը, որը դառնում է ազգային, աղբարկղն է (2011): Մենք կարող ենք ստեղծել GIF օղակներ, անիմացիա, նույն կոմիքսը մի քանի լեզուներով, ստեղծել հասանելիության գործառույթներ: Բաշխումն ակնթարթային է. Ձեզ դուր է գալիս կատակերգություն, դուք կիսում եք հղումը: Լավ բանն այն է, որ շատ նոր ստեղծողներ վեբկոմիքսներ են պատրաստում հեռախոսներով և հրապարակում Instagram-ում, հսկայական քանակությամբ արվեստ CAA/NRC-ի բողոքի ակցիաների շուրջ դուրս եկավ այնտեղ:
Վ.Գ Թվային (հարթակը) ապահովում է հրապարակման հեշտությունը և կրճատում ծախսերը: Սահմանափակումը կլինի այն, որ կոմիքսը չի կարելի ամբողջությամբ վայելել հեռախոսի էկրանին: Մանրամասները և ֆիզիկական պատճենի զգացողությունը շատ ավելի խորասուզված են:

Նոր վեբ կոմիքս Karejwa (շնորհիվություն՝ Bakarmax)

Ի՞նչ է խմբագրել խմբագիրը Քարեջվայում:

SK: Մի կատակ կտրեցինք, որ Վարունն ասում էր՝ Կաղազ նահի դիխայենգեն ու ես նրա վրա լոլիկ էինք նետում, բայց լոլիկը, չգիտես ինչու, (երգահան-սցենարիստ) Պրասուն Ջոշին էր, չգիտեմ ինչու Անկիթին դուր եկավ լոլիկը։ Մեկ այլ տեսարանում գոնդան (ավազակը) բռնաբարում էր մի կնոջ՝ վերջին բանը, որ նա ուզում էր անել, որը Վարունի կարծիքով պատահական սեքսիզմ էր: Դա խմբագրվել է: Մեկ այլ վահանակ՝ Coca-Cola-ի գովազդով, բայց խմիչքի մեջ գաումուտրայով, հեռացվեց, քանի որ այն աղմուկ էր ստեղծում Twitter-ում, և ես չէի ուզում թույլ տալ, որ ուշադրությունը շեղվի գուլաբ ջամունի հիմնական, պարզ պատմությունից:

Արդյո՞ք համաճարակի մասշտաբներն ազդել են խոսքի ազատության վրա, ստիպե՞լ են գրողներին/արվեստագետներին ինքնագրաքննվել:

SK: Արվեստագետները չեն ինքնագրաքննում, նրանք պարզապես ծույլ են: Մենք պետք է ոչ մի բանի մասին մտածեինք, մենք պատրաստեցինք այն, ինչ ուզում էինք:
VG: Չեմ կարծում, որ համաճարակը նպաստել է խոսքի ազատության հետագա խախտմանը:
Իսկ ինքնագրաքննությունը երբեք լուծում չէ ոչ մի արվեստագետի համար:

Կիսվեք Ձեր Ընկերների Հետ: