Բացատրեց. Ջայպուրը հայտարարվել է Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտ, ի՞նչ է դա նշանակում:
Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտը ակնառու համընդհանուր արժեք ունեցող վայր է: ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության կոմիտեն հանդիպում է առնվազն տարին մեկ անգամ՝ հիմնականում հունիս/հուլիս ամիսներին, որպեսզի քննարկի Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտների ցանկի տարրերի ավելացումը, հեռացումը կամ փոփոխումը:

Հուլիսի 6-ին Ջայպուրի բնակիչները ոգևորվելու պատճառ ունեին, քանի որ Վարդագույն քաղաքը ներառվել է որպես Համաշխարհային ժառանգության վայր՝ դարձնելով այն 38-րդ հնդկական մուտքը, որն ավելացվել է աշխարհի 1121 նման վայրերի ցանկում:
Առայժմ միայն Չինաստանը, Իտալիան, Իսպանիան, Գերմանիան և Ֆրանսիան ցուցակում ավելի շատ վայրեր ունեն, քան Հնդկաստանը:
Ի՞նչ է համաշխարհային ժառանգության օբյեկտը:
Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտը ակնառու համընդհանուր արժեք ունեցող վայր է: Համաշխարհային ժառանգության կոնվենցիայի գործառնական ուղեցույցների համաձայն՝ ակնառու համընդհանուր արժեքը նշանակում է մշակութային և/կամ բնական նշանակություն, որն այնքան բացառիկ է, որ գերազանցում է ազգային սահմանները և ընդհանուր նշանակություն ունի ողջ մարդկության ներկա և ապագա սերունդների համար:
Կայքերը բաժանվում են երեք կատեգորիաների՝ մշակութային ժառանգություն, բնական ժառանգություն և խառը ժառանգություն (մշակութային, ինչպես նաև բնական): Մշակութային ժառանգությունը ենթադրում է ակնառու համընդհանուր արժեք՝ պատմության, արվեստի կամ գիտության տեսանկյունից և ներառում է հուշարձաններ, շենքերի խմբեր և վայրեր, որոնք հանդիսանում են բնության և մարդու գործունեության համակցված աշխատանքը: Օրինակները ներառում են Թաջ Մահալը, Ազատության արձանը և Սիդնեյի օպերային թատրոնը: Բնական ժառանգության տակ գտնվող վայրերն այն վայրերն են, որոնք ունեն ակնառու համընդհանուր արժեք գիտության, պահպանման կամ բնական գեղեցկության տեսակետից, ինչպիսիք են Սունդարբանսի բնական պարկը կամ Վիկտորիա ջրվեժը:
Աշխարհի 1121 համաշխարհային ժառանգության օբյեկտներից 869-ը մշակութային են, 213-ը՝ բնական, 39-ը՝ խառը։
Ո՞վ է ընտրում կայքերը:
ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության կոմիտեն հանդիպում է առնվազն տարին մեկ անգամ՝ հիմնականում հունիս/հուլիս ամիսներին, որպեսզի քննարկի Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտների ցանկի տարրերի ավելացումը, հեռացումը կամ փոփոխումը: Կոմիտեն բաղկացած է 21 անդամից, որոնք ընտրվել են Համաշխարհային մշակութային և բնական ժառանգության պահպանության մասին 1972 թվականի կոնվենցիայի 192 մասնակից պետություններից (ստորագրողներից), որը նաև կոչվում է Համաշխարհային ժառանգության կոնվենցիա:
Կոմիտեի ներկայիս նիստը, որն ընթանում է Ադրբեջանի մայրաքաղաք Բաքվում, 43-րդ նման հանդիպումն է 1976 թվականին Կոմիտեի ձևավորումից ի վեր։
Ինչպե՞ս են երկրները ներառում իրենց նախընտրած տեղերը:
Ուղեցույցի համաձայն՝ մասնակից պետությունները պատրաստում են փորձնական ցուցակ կամ իր տարածքում գտնվող այն գույքերի հաշվառումը, որոնք յուրաքանչյուր մասնակից պետություն հարմար է համարում Համաշխարհային ժառանգության ցանկում առաջադրվելու համար: Այնուհետև այդ կապակցությամբ կազմվում է առաջադրման փաստաթուղթ, որի հիման վրա դիմումը քննարկվում է հանձնաժողովի կողմից:
Հնդկաստանում ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի հետ համագործակցության Հնդկաստանի ազգային հանձնաժողովը (INCCU) և Հնդկաստանի հնագիտական հետազոտությունը (ASI) այն մարմիններն են, որոնք առանցքային դեր են խաղում այս հարցում:
Մասնակից պետություններից առաջադրումներ ստանալուց հետո Կոմիտեն դրանք ենթարկում է խիստ քննության, նախքան որևէ նոր վայր կարող է որակվել որպես Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտ:
Ի՞նչ է տեղի ունենում Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտը հռչակվելուց հետո:
Ամենակարևորը, Համաշխարհային ժառանգության օբյեկտների ցանկում հայտնվելը տեղանքին տալիս է բաղձալի կարգավիճակ՝ մեծացնելով ճանապարհորդության և զբոսաշրջության պահանջարկը ամբողջ աշխարհից՝ ուղղված դրան:
Միևնույն ժամանակ, մեծ պատասխանատվություն է դրվում այն երկրի կառավարության վրա, որտեղ գտնվում է Կայքը դրա պահպանման և պահպանման համար: Կոմիտեն կանոնավոր ստուգումներ է անցկացնում հայտարարված վայրերում և կարող է լրջորեն վտանգված տեղ դնել վտանգի տակ գտնվող Համաշխարհային ժառանգության ցանկում: Եթե գույքի Չմարված համընդհանուր արժեքը ոչնչացվի, Կոմիտեն կարող է քննարկել գույքը Համաշխարհային ժառանգության ցանկից ջնջելու հարցը:
Կիսվեք Ձեր Ընկերների Հետ: