Ղալիբը միշտ պարտքերի մեջ էր, քանի որ ապրում էր իր հնարավորություններից վեր՝ Մեհր Աֆշան Ֆարուկի
indianexpress.com-ին տված հարցազրույցում Ֆարուկին պատմում է այն մասին, թե ինչն է իրեն ձգում դեպի Ղալիբը, այն մարտահրավերների մասին, որոնց նա բախվել է՝ բացահայտելով մի պատմություն, որն արդեն հազիվ հայտնի է, և ինչ է նա ձեռք բերել այդ ընթացքում:
Նրա ծավալուն հետազոտությունները ստիպեցին նրան երկու գիրք գրել Ղալիբի մասին: Միրզա Ղալիբը ուրույն դիրք է գրավում ներկա դիսկուրսի մեջ։ Ի տարբերություն այլ բանաստեղծների, ովքեր ժամանակի ընթացքում արդիականություն ձեռք բերեցին, Ղալիբը համբավ ձեռք բերեց: Նրա բանաստեղծությունները մշտապես լողում են սոցիալական ցանցերում: Նրա խոսքերում ներառված հնագույն պաթոսը շարունակաբար հարմարվում է ժամանակակից թշվառությանը համապատասխանելուն: Հաճախականությունը, որով դա արվում է, այնքան արագ և պատահական է, որ նրա խոսքերի ենթատեքստը երբեմն կորչում է անցումային փուլում: Նրա պոեզիայի և կյանքի շուրջ առաջացած առեղծվածը ակամայից ամրացրել է նրա կարգավիճակը՝ որպես փոփ մշակույթի երևույթ, գուցե նույնիսկ առանց իրականում գիտակցելու իր տեսլականի խորությունը:
Գրքում Ղալիբ. Անապատ իմ դռան մոտ , հեղինակ Մեհր Աֆշան Ֆարուքին նայում է այս ածականից այն կողմ, որին պոետը կրճատվել է: Եվ դրանով նա կերտում է վարձատրվող կենսագրություն՝ օգտագործելով նրա նամակները և նրա գործերի վաղ հրատարակությունները որպես սյուներ:
Դիտեք այս գրառումը Instagram-ումՄիրզա Ղալիբ Սաֆարի (mirza__ghalib) կողմից տարածված գրառումը
հետ հարցազրույցում indianexpress.com Ֆարուկին պատմում է այն մասին, թե ինչն է իրեն ձգում դեպի Ղալիբը, այն մարտահրավերների մասին, որոնց նա բախվել է՝ բացահայտելով մի պատմություն, որն արդեն հազիվ հայտնի է, և ինչ է նա ձեռք բերել այդ ընթացքում:
Հատվածներ.
Ինչու՞ էիք ուզում գրել Ղալիբի կենսագրությունը:
Գրականության պատմությունը իմ ուսումնասիրության առարկան է։ Ղալիբն ապրում էր պատմության խաչմերուկում. Նա ծնվել է մի դարաշրջանում, երբ բրիտանական գաղութային իշխանությունը հաստատվել էր Հնդկաստանի շատ մասերում: Նրա հայրը աշխատում էր Ալվարի Ռաջայի մոտ, իսկ մորական պապը Ագրայում բրիտանացիների հրամանատարն էր: Այսպիսով, նա մեծացել է էկլեկտիկ ընտանիքում։ Ղալիբը նույնպես ապրեց՝ ականատես լինելով 1857 թվականի ապստամբությանը և դրա հետևանքներին: Բրիտանական ազդեցությունը բազմաթիվ փոփոխություններ առաջացրեց գրականության ընկալման և սպառման մեջ:
Ինձ ոգեշնչել է Ալթաֆ Հուսեյն Հալիի Ղալիբի, Յադգար-է Ղալիբի ուսումնասիրությունը (Ղալիբի հուշահամալիր, 1897): Հալիի Յադգար-է Ղալիբը կենսագրության նման մի բան է՝ գրական քննադատության կամ Ղալիբի պոեզիայի գնահատման լավ խառնուրդով: Իմ գիրքը Ղալիբի նկատմամբ ամբողջական մոտեցում է: Ես ուզում էի քննել նրա ստեղծագործական հետագծին վերաբերող հարցեր։ Ինչո՞ւ նա անցավ պարսկերեն գրելու։ Ինչո՞ւ նա այդքան ծանր խմբագրեց ուրդու դիվանը: Ինչպիսի՞ն էր Ղալիբի ինքնանկարը:
Գիրքը և՛ հետազոտության, և՛ կրքի վկայություն է: Որքա՞ն դժվար էր դրան գնալը:
Գիրքը գրելը շատ դժվար էր, քանի որ ես շատ նյութ ունեի: Ի վերջո, ես որոշեցի գրել երկու գիրք. Աշխատում եմ երկրորդը ամփոփելու վրա։ Երբ ես սկսեցի իմ հետազոտությունը, ինձ պատում էին հարցեր, որոնց պետք էր պատասխանել: Պատասխանները գտնելու համար ես ստիպված էի ավելի շատ ուսումնասիրել: Ես շարունակում էի ավելի ու ավելի խորանալ: Ես հասկացա, որ ես չեմ կարող գրել Ղալիբի մասին միայն որպես ուրդու բանաստեղծ, քանի որ նրա պարսկական կորպուսը հինգ անգամ ավելի մեծ է, քան իր ուրդուն: Պարսկերենս ժանգոտ էր։ Նույնիսկ Ղալիբի բարդ հնդ-պարսկերենը կարդալը և այնուհետև թարգմանելը հատուկ պատրաստվածության և քրտնաջան աշխատանքի կարիք ուներ: Հայրս՝ Շամսուր Ռահման Ֆարուքին, օգնեց ինձ դժվար անցումներում: Նա անհավանական համբերատար էր։ Անգլերենի, ուրդուի և պարսկերենի միջև ետ ու առաջ գնալը բավականին խնդիր էր: Ես ստրուկ էի իմ թարգմանությունների վրա: Ես հուզվեցի, երբ մի նախադասություն լավ կարդացվեց անգլերենով:
Ղալիբի պես հայտնի բանաստեղծի կյանքն ու ստեղծագործություններն ուսումնասիրելու բազմաթիվ եղանակներ կան, ասում է հեղինակը։ (Աղբյուր՝ Amazon.in) Ո՞րն էր Ղալիբի մասին հետազոտության ամենահետաքրքիր մասը:
Մի մեծ պահ ձեռքումս պահել է Ղալիբի ուրդու դիվանի 1821 թվականի ձեռագիրը (հայտնի է որպես Նուսխահ-է Համիդդիյա): Ձեռագիրն անհետացել էր 1947թ.-ին բաժանման խառնաշփոթի ժամանակ: Այն կրկին հայտնվեց Լոնդոնի հնաոճ իրերի վաճառքով զբաղվողներից մեկում 2015 թվականին: Այն անձը, ով ցանկանում էր գնել այն, այն բերեց Շառլոտսվիլ, որպեսզի ես հաստատեմ այն: Իմ հետազոտական մեկ այլ ճամփորդության ժամանակ ես գտա Ղալիբի ուրդու դիվանի առաջին հրատարակությունը (1841): Նմանապես, Ղալիբի 1816 թվականի ամենավաղ դիվանը՝ Ղալիբի սեփական ձեռքի ձեռագիրը, որը նույնպես անհետացել էր, կրկին գտնվեց։ Ես պատմել եմ իմ գրքի պատմությունները։
Կարո՞ղ եք գտնել մի ճանապարհ՝ ճիշտ կենսագրություն անելու մեկի, ում անձը պարուրված է տեսություններով:
Դե, Ղալիբի նման հայտնի բանաստեղծի կյանքն ու ստեղծագործություններն ուսումնասիրելու բազմաթիվ եղանակներ կան։ Մենք ունենք Ralph Russell and Khurshidul Islam’s Ghalib, Life and Letters (1994); կա Պավան Կումար Վարմայի «Ղալիբ. Մարդը, ժամանակները» (1989): Ղալիբի մասին հարյուրավոր գրքեր կան ուրդու լեզվով: Փաստորեն, Ղալիբի մասին մատենագիտությունը բաղկացած է ավելի քան չորս հարյուր էջից: Աշխատանքի մեծ մասը վերաբերում է Ղալիբը կարդալու դժվարությանը: Չեմ կարծում, որ նրա անձի մասին տեսություններ կան, բացառությամբ ժամանակակից բանաստեղծների, մասնավորապես Զաուկի հետ ունեցած մրցակցության մասին պատմությունների:
Կարծիքներ կան, որ նրա ամուսնությունը դժբախտ է եղել, բայց դա անհիմն է: Այո՛, նրա ամուսնությունը Նավաբի դստեր հետ չբերեց այնպիսի հարստություն և մխիթարություն, որը նա կարող էր ակնկալել։ Նա միշտ պարտքերի մեջ էր, քանի որ ապրում էր իր ուժերից վեր։ Բայց նա դարձավ հայտնի և մեծ հարգանք իր կյանքի ընթացքում և ունեցավ ամենաբարձր թիվը շագիրդներ կամ բանաստեղծի հետ կապված աշակերտներ:
Ինչի՞ վրա եք աշխատում այս պահին։
Ես այժմ աշխատում եմ Ղալիբի մասին իմ երկրորդ գրքի վրա: Այս գիրքը Ղալիբի այսպես կոչված մերժված հատվածներից ընտրված ղազալների մեկնաբանություն է: Իմ ներածության մեջ ես անցնում եմ ընտրության դինամիկային: Ես նաև ուսումնասիրել եմ, թե ինչպես են դասավորվում դիվանները և ինչպես է ղազալում տողերի դասավորությունը ստեղծում թեմաների միասնության զգացում:
Կիսվեք Ձեր Ընկերների Հետ:
